Έρωτας, Πάθος, Αγάπη, Ζήλια...

Γιατί θέλουμε όλοι να βρούμε τον έρωτα; Να νιώσουμε το πάθος; Να αγαπήσουμε κάποιον; Να ζηλεύουμε κάποιον όταν τον κοιτούν άλλοι;


Έρωτας:

Γιός της Αφροδίτης και κάποιου άλλου τέλως πάντων, που ερωτεύτηκε την Ψυχή και φύγανε μαζί στον Όλυμπο, και από τότε, τυραννούν όλους αυτούς που καρφώνουν με τα βέλη τους. Αυτός ξανθός, ψηλός, με φτερά αγγέλου, αυτή θεά σαν την πεθερά της, και όμορφη... Χμμ, ίσως γι' αυτό δεν ερωτευόμαστε όποιον θέλουμε, γιατί δεν ερωτευόμαστε την εμφάνιση, αλλά την Ψυχή του, όπως και ο Έρωτας έκανε το ίδιο...

Αγάπη:
Γι' αυτό το κτηνώδες αίσθημα, δεν έχω να πω κάτι παραπάνω από το ότι είναι ό,τι πιό γλυκό μπορεί να ζήσει κάποιος. Δεν κοστίζει τίποτα, κι όμως δίνει τόση χαρά στον άλλο που του την προσφέρεις...

Πάθος:
Αν η Αγάπη είναι κτηνώδης, τότε το Πάθος είναι το ίδιο το κτήνος... Με μία λάθος κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία μια σχέση. Γιατί το πάθος χρειάζεται και έλεγχο. Ο καθένας έχει διαφορετικά πάθη και πρέπει να τα σεβόμαστε. Όταν το ελέγχουμε σωστά και με τον κατάλληλο τρόπο, μπορεί να οδηγήσει στην αγάπη, και αυτή με την σειρά της στον έρωτα...

Ζήλια:
Η Ζήλια... Η Ζήλια είναι ανεξήγητη. Πότε μεγάλη, πότε μικρή, είναι κάτι που δεν μπορούμε να γλιτώσουμε... Όταν είναι μικρή και γλυκιά, κρατάει τον έρωτα καλά. Όταν είναι παθητική και κτηνώδης τότε ο έρωτας βγάζει φτερά για τον Όλυμπο... Ο ανθρωπος ξενερώνει με την υπερβολική ζήλια... Κάποιος μπορεί να ζηλεύει και τα αρσενικά σκυλιά αν δει ότι ο σύντροφος του, τα χαιδεύει... Γι' αυτό λέγεται και κτηνώδης...

Προσέχετε τη ζήλια, την υπερβολική ζήλια...
Ποτέ δεν έκανε καλό σε κανένα...