Going Under

Τι νόημα έχει να περιμένεις την κατάλληλη στιγμή για να δραστηριοποιηθείς;
Κανένα.
Η ζωή είναι μικρή. Και το ξέρουμε. Και όσοι δεν το ξέρουν ας το μάθουν.
Γιατί αργότερα θα μετανοιώσουν. Θα μετανοιώσουν που δεν άδραξαν τις ευκαιρίες που τους εμφανίστηκαν, θα μετανοιώσουν που δεν έζησαν αυτό που τους δόθηκε.
Είναι δύσκολο, όντως. Δεν είναι εύκολο να ξεφύγεις από την ηλίθια αυτή πραγματικότητα που μας προσφέρουν οι άλλοι. Είναι δύσκολο να ακολουθείς πιστά "αξίες", "ήθη" και "ιδανικά" τα οποία όχι μόνο δεν έψαξες εσύ για να τα βρεις, αλλά στα προσέφεραν άλλοι. Ετοιμοπαράδοτα. Αγοραπωλησίες αξιών και ιδανικών. Τζάμπα κόσμε... Τζάμπα...
Μην ψάχνεστε μέσα σας... Εδώ τα έχουμε... Πάρ' τε τα... Και διαδώστε τα και στα παιδιά σας... Και στα παιδιά των παιδιών σας...
Η ζωή είναι μικρή λοιπόν... Και όταν είσαι παιδί, δεν το καταλαβαίνεις... Νομίζεις ότι θα έχεις όσα χρόνια θελήσεις μπροστά σου... Για να κάνεις ό, τι θέλεις... Γιατί έτσι σου έχουν μάθει... "'Εχεις χρόνια ακόμα παιδί μου... Όλόκληρη την ζωή έχεις μπροστά σου..."
Μα είναι μικρή... Δεν υπάρχει χώρος για ανούσια πράγματα, πράγματα που δεν οδηγούν πουθενά... Πράγματα όπως η μισαλλοδοξία...
Όλοι κινούμαστε σαν μαριονέτες... Μας κινούν άλλοι... Και αυτός που το κάνει δεν έχει λόγο να κόψει τον σπάγγο... Εμείς έχουμε λόγους πολλούς να κόψουμε αυτόν τον γαμημένο τον σπάγγο... Να ελευθερωθούμε από τις κλωστές και να κάνουμε δικά μας βήματα, σαν να ξανα είμαστε παιδιά...
Να μπορούμε να κρίνουμε τι είναι ωφέλιμο και τι όχι... Και δεν λέω σωστό ή λάθος γιατί αυτές οι έννοιες είναι υποκειμενικές... Όπως και το όμορφο και το άσχημο είναι υποκειμενικές... Και το ωφέλιμο και το ανωφέλιμο είναι υποκειμενικές με μία διαφορά όμως... Όταν βαδίζουμε σταθερά μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι ωφέλιμο και τι όχι...
Κάτι που χάνουμε όταν είμαστε μαριονέτες...
Δεν έχουμε αίσθηση του πραγματικού... Δεν ζούμε όπως ΕΜΕΙΣ θέλουμε, αλλά όπως αλλοι μας έχουν υποδείξει... Χωρίς να μας ρωτήσουν... Χωρίς να μας ζητήσουν την γνώμη... Γιατί πολύ απλά μας αφαίρεσαν την γνώμη πολύ πριν μας δείξουν πώς θα ζούμε...
Και εμείς δεν ξυπνάμε...
Κοιμόμαστε...
Κοιμόμαστε και μας κινούνε...
Κοιμόμαστε και δεν ξυπνάμε...